(o posiłku)

См. также в других словарях:

• wróg — (publiczny) numer jeden «człowiek, którego zachowanie jest odbierane jako bardzo niebezpieczne»: (...) stał się w stalinowskiej Polsce wrogiem numer jeden, pozbawionym obywatelstwa, człowiekiem, do którego lepiej było się nie przyznawać. J.… …   Słownik frazeologiczny

• deser — m IV, D. u, Ms. desererze; lm M. y «słodkie danie; słodycze, owoce itp. podawane na końcu posiłku» Na deser podano lody. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• dospać — dk, dośpię, dośpisz, dośpij, dospaćspał, dospaćany dosypiać ndk I, dospaćam, dospaćasz, dospaćają, dospaćaj, dospaćał, dospaćany 1. «śpiąc dotrwać do pewnego czasu» Dospać do rana, do południa. 2. «wyspać się, przespać dostatecznie długo, tyle,… …   Słownik języka polskiego

• drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… …   Słownik języka polskiego

• jałowość — ż V, DCMs. jałowośćści, blm rzecz. od jałowy (zwykle w zn. 1, 2, 3, 4) a) w zn. 1: Jałowość bydła. b) w zn. 2: Jałowość ziemi. przen. Jałowość myśli. c) w zn. 3: Jałowość posiłku. d) w zn. 4 …   Słownik języka polskiego

• kolacyjny — kolacyjnyni «dotyczący kolacji wieczornego posiłku lub przyjęcia» Dania kolacyjne …   Słownik języka polskiego

• legumina — ż IV, CMs. leguminanie; lm D. leguminain «słodka potrawa, najczęściej mączna, podawana po zasadniczym posiłku» Legumina ze śmietaną. Podać coś na leguminę. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …   Słownik języka polskiego

• odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

• odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… …   Słownik języka polskiego

• odtajać — dk IX, odtajaćtaję, odtajaćtajesz, odtajaćtaj, odtajaćał, odtajaćały 1. «rozpuścić się pod wpływem wzrostu temperatury; pozbyć się lodowej lub śnieżnej pokrywy; odmarznąć» Ziemia odtajała. Lód odtajał na stawie. 2. «o człowieku: przestać być… …   Słownik języka polskiego